Wednesday, 13 June 2012

യാത്ര

ചിറകരിഞ്ഞപ്പോള്‍ ചിരിച്ചു ഞാന്‍
കനിവെഴാത്തൊരു വൃന്ദം
തുറിച്ചിടും മിഴികള്‍ എയ്തു
ശരങ്ങള്‍ നുണകളില്‍ മുക്കി

ചരിച്ചു ഞാന്‍ നിര്‍ഭയം നിരന്തരം
വരിച്ചു നീതി തുലാസിനെ
ദയയാം അപ്പ കഷണങ്ങള്‍
നോക്കി പൈദാഹ ദുഃഖം പോക്കി.

മക്ഷിക മലര്‍ക്കെ പാറും
മലകള്‍ കോട്ടകള്‍ തീര്‍ക്കും
ഒരിക്കല്‍ ചിരിക്കും ഞാന്‍
മരിക്കും നാളതിന്‍ മുന്നെ.