ഏറ്റക്കുറച്ചിൽ

ഒഴുകുന്നിടമൊക്കും
അഴുക്കുചാലിൻ ഗന്ധം 
വിചിത്രവീഥിയോരങ്ങളിൽ 
ആവിഷ്കാര ഗരിമ 
ചേരികളിൽ സ്വച്ഛരാഹിത്യം
അന്യനിൽ വമിക്കുന്നത് 
അസഹ്യത ..
എന്നിലൊതുങ്ങുന്നതത്രെ 
പുഷ്കല സൗരഭ്യം 

താളുകൾ മറിയുമ്പോൾ

ചിതൽ കോറിയ ചിത്രങ്ങൾ
ചരിത്രവാതായനം വികൃതമാക്കി
കടന്നുചെല്ലുവോർ സ്വയം പഴിക്കാ-
നൊരുക്കം കൂട്ടി വെഞ്ചാമര
വിശറികളേന്തി വ്യാഘ്ര ദന്തങ്ങൾ
ഇരുവശത്തും അണിനിരന്നു
പുതുമയുണർത്തും പുലരികളിൽ
പുരോഗമനം വൈകൃതം വിതറി
പിന്തിരിപ്പനെന്ന മുദ്രകുത്തപ്പെട്ട
പൈതൃകം ദിക്കുനാലിലും ചിതറി
കടൽകടന്നെത്തിയ പോളകൾ
കായൽപ്പരപ്പ്‌ മൂടിയപോലെ
ചിന്തയെ മരവിപ്പിക്കും തത്വങ്ങൾ
വാരിച്ചുറ്റി ബുദ്ധിജീവി ചമഞ്ഞു
താളംതെറ്റിയ അളവുകളിൽ യൗവനം
അളക്കപ്പെടുമ്പോൾ എള്ളുചോരും
വഴി ആനയും പോയേക്കാം
അന്ന് നാം ദുഃഖം പോലും മറന്നേക്കാം

എഴുതാൻ മറന്നവ

പാമരം പൊട്ടിയ പായ്ക്കപ്പലിൽ 
പുതുവഴി തേടുവോർ 
വടക്കുനോക്കി സൂചികൾ തേടി 
ഇന്നലകളിൽ നഷ്ടപ്പെട്ട 
താക്കോൽക്കൂട്ടത്തെ സമീപിച്ചപ്പോൾ 
തുരുമ്പെടുത്ത് വികൃതമായ 
കരങ്ങൾ ചുറ്റി ആലിംഗനം ചെയ്തു 
പുതുമയുടെ പൂക്കുലകളിൽ 
തേൻതുള്ളിതേടി വണ്ടായി പറക്കും 
നാളുകളിൽ ചിതലരിക്കുന്ന വേരുകൾ 
പുഴുവരിക്കുന്ന ഇലകളെന്നിവ 
നിർവികാരതയിൽ അവഗണിച്ചു '
കാലം തീർത്ത വിഷപ്പുല്ലിൽ ചവിട്ടി 
വ്രണപ്പെട്ട കാലുമായി അലഞ്ഞപ്പോൾ 
പുതുമയുടെ പൂക്കുല കൊഴിഞ്ഞാ-
ചിതലരിച്ച വേരിനോപ്പം മറഞ്ഞിരുന്നു 
ചിന്തിക്കുവോർ മരിക്കുന്ന കാലത്തിൽ 
നഷ്ടങ്ങളുടെ കണക്കുകളെവിടെയും 
എഴുതപ്പെടുന്നില്ല, വായിക്കുന്നുമില്ല 

വശ്യനീലിമയിൽ

നിരാശയിൽനിന്നും പ്രതീക്ഷയിലേക്ക് 

പ്രകാശവർഷങ്ങൾ താണ്ടണം 

വിചിത്രമായ ചിന്തകൾ വഴികളിൽ 

തടയണകൾ തീർക്കുമ്പോൾ 

നിശബ്ദമായ തേങ്ങലുകൾ ഏതോ 

വൻകരകളിൽ തട്ടി നിർവ്വികാരം 

ചിന്നിച്ചിതറി ചിത്തത്തിൽ മറഞ്ഞു 

ചാകരവന്നകാലം വ്രണിതഹൃദയം 

വലക്കണ്ണികൾ ഏച്ചു കെട്ടുമ്പോൾ  

തുരുമ്പിച്ച ഓർമകളിൽ തീർത്ത 

സൂചികൾ പരിഹസിച്ചകന്നു മാറി 

ഇതിനോടകം പതിത പ്രണയത്തിൻ 

സ്മാരകശിലയായി മാറിയ ഹൃദയ-

അറകളിൽ പനിനീർ ദളങ്ങളുടെ 

ചുവപ്പു കലർന്ന രക്തം ലജ്ജയാൽ 

നിശ്ചലമാകാൻ കൊതിക്കാറുണ്ട് 

ഏതോ ദിക്കിൽ നിന്നും പ്രകാശം 

തുളച്ചുകയറി കൈവന്ന വശ്യനീലിമ 

സമുദ്രത്തിന് എന്നും അപരിചിതം 

ആരോ പറഞ്ഞറിഞ്ഞ സൗന്ദര്യത്തിൽ  

അപ്രാപ്യതയുടെ ഉപ്പുകണങ്ങൾ 

സ്വയമറിയാനായി അലയുന്ന യാത്ര 

ഉപ്പുപരലുകൾ  അലിയിച്ച് അജ്ഞാത 

നീലിമയുടെ ആഴങ്ങളിലേക്കാണ് ...

മാറ്റം

മഴവില്ലിൽ മേഘം മൂടുമ്പോൾ 
കാറ്റിനോട് കലഹിച്ചില്ലേ 
പുഴുക്കുത്തു വീണ പൂവിതൾ 
തലതാഴ്ത്തി മങ്ങുമ്പോൾ 
കാലത്തെ പഴിച്ചില്ലേ 
നെൽവയലിലെ  പൊൻകതിർ 
പോയവഴിയിൽ പലകാതം 
അലഞ്ഞ കവി പരിഭവിച്ചത് 
വായിച്ച് നെടുവീർപ്പിട്ടില്ലേ 
കണ്ണാടിയിൽ കണ്ട ചുളിവുകൾ 
വരച്ച കലാകാരനോടുള്ള പക 
തീർത്താൽ തീരുന്നതാണോ 
ഈ യാഥാർത്ഥ്യങ്ങൾ മൂകമായി -
അംഗീകരിക്കപ്പെടുമ്പോൾ  
ശബ്ദം ഇടറില്ല,പാദം പതറില്ല  ..

പുലർവേള

ഗതകാല ശീലുകൾ പാടി 

പുലർവേള വിടരുമ്പോൾ 

ഇടനെഞ്ചിലുടുക്കും കൊട്ടി 

പലചിന്തകൾ പായുന്നു 

ഇതളറ്റൊരു പൂമൊട്ടപ്പോൾ 

വിടരാനായി വെമ്പുമ്പോൾ 

അരികത്തൊരു തഴുകലുമായി 

ഇളമാരുതൻ ഒഴുകുന്നു 

പൂമൊട്ടിൻ കണ്ണീരൊപ്പാൻ 

പൂങ്കുയിലും പാടുന്നു 

എന്നാലും അറിയാതപ്പോൾ 

പൂമൊട്ടിൻ കവിളിണയിൽ

അണപൊട്ടിയ കണ്ണീർത്തുള്ളി 

പലവഴിയായി പിരിയുന്നു ..

കാത്തിരിപ്പ്

ആരോ കാണിച്ച ലക്ഷ്യത്തിനായി 
ആത്മാർഥമായി  ശ്രമിച്ചപ്പോൾ 
എന്റെ കാലിടറി,ലക്ഷ്യം അകന്നു 
ക്ഷണിച്ചു വരുത്തുന്ന വിനകൾ
മനസ്സിൽ മുളപ്പിച്ച വിഭ്രാന്തി 
ഏറ്റെടുക്കാൻ വിജനത മാത്രം 
വസന്തത്തിൽ കണ്ട തോഴരെല്ലാം 
ശിശിരത്തിൽ എവിടെയോ മറഞ്ഞു 
ഇനിയുമൊരു മംഗളപത്രം 
എവിടെയോ എഴുതപ്പെടുന്നു ...